به نام دوست

و تنها اوست که می داند . . .

به نام دوست

و تنها اوست که می داند . . .

مسجدم را یافتم

 

مدتی است با نور انس دارد چشمم 

رنگش هر چه باشد 

نور است نور 

شنیده ام 

علم نور است و . . . 

 

همین است که کتاب هایم را این روز ها بیشتر دوست دارم 

چون هر چه هست و نیست را به دیده هایم می گویند 

حال این منم و تنها من 

که با کمی دقت 

یا شاید هم  

همت 

راز کلماتشان 

احساس وجودشان 

و خود ِ خودشان را می شناسم

نظرات 3 + ارسال نظر
خاطره چهارشنبه 30 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 07:34 ق.ظ http://rahalost.blogsky.com

حال این منم و تنها - روز شمار _ احساس اتش میکشد واژگان تهی از بودنم را..
سلام
زیبایی کلامتان من را به تامل واداشت...

ریحانه جمعه 9 دی‌ماه سال 1390 ساعت 10:42 ق.ظ http://www.nilgon.blogsky.com

چشمانت به نور همیشگی باد!

حسن چهارشنبه 2 فروردین‌ماه سال 1391 ساعت 09:56 ب.ظ

ما که نیافتیدیم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد