به نام دوست

و تنها اوست که می داند . . .

به نام دوست

و تنها اوست که می داند . . .

بهار بهار

در آتش سوخت  

خار  

خاشاک 

به باران سبز گشته این بهاران 

به دیدار و ادب  

هر آان وجودت 

شده همرنگ مهر عندلیبان 

بگویم آنچه کردی تو تماشا 

به شاخ سبز و پر بار درختان 

یکایک پر گهر 

پر از صَدای 

شده جانا 

بهار اندر بهاران 

 


 گذری از آتش مهر الهی در آخرین چهارگانه ی سال 


تا لحظه لحظه ی یاد بهار . . .

نظرات 1 + ارسال نظر
دی جی سه‌شنبه 29 فروردین‌ماه سال 1391 ساعت 05:59 ب.ظ

یه نفر منتظره تو بهارش باشی، تو ...........
وبلاگه قشنگی داری اما باید تکلیفتو مشخص کنی که واسه چی کتابخونه میری؟! :دی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد